Litagleði

Húnbogi þekkir alla litina (nema kannski brúnan, hann vill kalla hann gulan). Dagurinn hjá honum fer mikið í það að útskýra hvað hitt og þetta er á litin. Og það þýðir lítið að ætla að sýna honum stafina eða tölur, hann heldur bara áfram að útskýra hvernig þeir eru á litin.
Uppáhaldslitirnir hans eru skærir, en það er dagamunur á hvort það sé gulur, appelsínugulur eða bleikur, en þessir 3 eru allir í fyrsta sæti. Blár og fjólublár eru stundum skildir eftir útundan.....
Hann fekk nefnilega gamalt skólahús með öllum stöfum og tölum í allskonar litum. Hann vill leika með þetta upp í rúmmi þegar hann er að fara að sofa en blár og fjólublár meiga alls ekki vera með. Þeir eru sorteraðir frá hinum litunum og hann segir að ég megi bara eiga þá.
Hann fór í þroskamat um daginn og kom bara mjög vel út úr því en fekk því miður ekki stig fyrir að kunna litina. Hann þurfti bara að geta sett gulan hjá gulum, rauða hjá rauðum og svo framvegis. En hann gat sagt hvað þeir allir hétu og þegar honum voru sýndar myndir þá var það að segja hvernig hún væri á litin það fyrsta sem hann gerði. Hjúkkan sagði að þetta væri eitthvað sem 4 ára börn væru prófuð í.
Þetta er pínu árátta hjá honum en mér finnst það í fínu lagi. Honum liggur ekkert á að læra stafina alveg strax. Hann er aðeins byrjaður að telja (frá 5 upp í 9) en held að hann viti ekki hvað það er. Fer bara með rununa.

Hann er kominn á eldri deild í leikskólanum og heitir deildinn hans Álfasteinn. Honum finnst eins og áður mjög gaman og er ekkert spældur eða sár yfir að vera skilinn eftir þar á morgnanna. Nýjar fóstrur og eitthvað af nýjum krökkum en mikið af krökkum líka sem voru með honum á Birkibóli (gamla deildin hans)