4 mánaða.....svona næstum því.

 Það er nokkuð ljóst að Húnboga þykir mjög vænt um systur sína.
Fóstrurnar í leikskólanum segja mér að hann tali mjög oft og mikið um hana og bara á jákvæðan hátt.

Í dag var ég að skipta á Huldu og eins og svo oft áður er Húnbogi að sniglast í kring. Hann stígur upp í neðstu hilluna á skiptiborðinu til að geyfla sig framan í hana, en ég segi honum á rólegu nótunum að hann megi alls ekki klifra í skiptiborðinu. Það geti brotnað (eða oltið) og Hulda gæti stórslasast og jafnvel dáið........
Húnbogi verðu þögull um stund og segir svo að hann vilji alls ekki að hún deyi, þá færi hann bara að gráta, enn smá þögn og svo þurkar Húnbogi sér um augun og nuddar. Táraðist litli kúturinn þá við tilhugsunina um að missa litu systur sína.

Húnbogi býður Huldu oft að koma og kúra hjá sér upp í rúmmi þegar hann er að fara að sofa, hún hefur stundum fengið það undir eftirliti og þá bara stutt, en hann spurði hvenær hún mætti vera hjá honum lengur.
Kannski þegar hún er farinn að sitja alveg sjálf.........

 Litlu dúllurnar mínar.

 Hulda Rún orðin mjög sperrt á gólfinu og fer stundum alveg upp á lófana með teinrétta olnbogana. Enda í mjög góðri þjálfun þar sem hún getur enn ekki vellt sér til baka yfir á bakið. Er farinn að geta teygt sig í dótt og nagað þegar hún er á maganum.
Stendur líka teinrétt með smá stuðningi og finnst það voðalega gaman. Finnst líka mjög gaman að fá að sitja upprétt, líka með smá stuðning.

Er byrjuð að teygja sig í tærnar sínar og finnst þær doldið skrítnar......togar þær og tosar, reynir svo að éta þær.