Það er til fyrirbæri sem kallast hættulega þögninn. Þetta er stórhættulegt fyrirbæri sem verður að takast á með fullri alvöru. Ég er heppinn að eiga vinkonu sem heitir Sigga og son hennar Hrafnkell að. Þar kenndi Sigga mér allt um þetta og Hrafnkell er eðal dæmi afþví að skæruliðar eins og hann (ég má alveg kalla hann skæruliða því að Sigga gerir það sjálf) kunna vel að búa til svona þagnir.
Sem sagt, þegar hættulega þögninn skellur á er eins gott að fara og kíkja eftir barninu. Þá er nokkuð víst að hann sé að gera eitthvað sem maður myndi síður vilja að hann gerði. T.d borða ryk, krota á veggi, rífa bækur o.s.fr.
Passið ykkur á hættulegu þögninni!!!!!
Fórum í sund í gær. Húnbogi fór aftur að grenja og var óhuggandi. Þá sagði kennarinn að hann væri bara að spila á mig. Sagði okkur að fara í pottinn í smá stund og koma svo aftur. Við gerðum það og þá bara voða gaman og ekkert mál. Hann hefur fattað að upp um hann hafði komist og því best að hætta þessum leikaraskap. Enda á maður ekkert að vera að spila á mömmu sína. Maður á að spila með henni!
Svo bara fullt af snjó........vá
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
2 ummæli:
jæja þá er Húnbogi búinn að fá sinn skammt af Guddu.....kannski ég gefi honum bara brúðu sem lítur út eins og ég hahahahaa....creepy
"Silence of the lambs"
ójá.
Skrifa ummæli